فرادید| فرانتس رایشلت، خیاط و مخترع اتریشی-فرانسوی، یکی از جسورترین اما بدشانسترین مبتکران تاریخ هوانوردی بود. او که به «خیاط پرنده» شهرت داشت، در تلاش برای توسعه نوعی چتر نجات بود که بتواند جان خلبانان را در صورت سقوط نجات دهد. ایده او طراحی یک لباس خاص بود که هنگام سقوط باز شده و فرد را به آرامی به زمین برساند. اما این آرزو برای او به شکلی تراژیک پایان یافت.
به گزارش فرادید؛ رایشلت در ابتدا آزمایشهای متعددی را با استفاده از آدمکها انجام داد، اما نتایج امیدوارکنندهای به دست نیاورد. با این حال او به اختراع خود ایمان داشت و معتقد بود که یک آزمایش واقعی میتواند کارآمدی آن را اثبات کند. پس از تلاشهای فراوان، او در سال ۱۹۱۲ موفق شد مجوز پرش از برج ایفل را دریافت کند. مقامات تصور میکردند که او قصد دارد از آدمک برای این آزمایش استفاده کند، اما در روز موعود او تصمیم گرفت خود شخصاً بپرد.
رایشلت، لحظاتی قبل از پرش
صبح روز ۴ فوریه، رایشلت در حالی که لباس چتر نجات خود را پوشیده بود، به برج ایفل رسید. دوربینهای خبری حضور داشتند و او در مقابل لنزها ژست گرفت. دوستان و حتی نیروهای پلیس سعی کردند او را از این کار منصرف کنند، اما او با اعتمادبهنفس پاسخ داد: «به زودی میبینمتان»!
او پس از لحظاتی تردید، از ارتفاع ۵۷ متری سکوی اول برج پرید. اما چتر نجات باز نشد و پارچههای آن به دور بدنش پیچید. رایچلت با سرعت سقوط کرد و به زمین یخزده برخورد نمود. شدت ضربه چنان بود که استخوانهایش خرد شدند و جمجمهاش شکست. برخی پزشکان حتی احتمال دادند که او در میانه سقوط، از شدت ترس دچار حمله قلبی شده باشد.
رایشلت، لحظهای قبل از برخورد با زمین
حادثه سقوط رایشلت به سرعت در روزنامههای فرانسه بازتاب گستردهای یافت. نشریاتی مانند Le Petit Parisien و Le Matin تصاویر سقوط او را در صفحه اول خود منتشر کردند و فیلم این واقعه نیز در میان مردم توزیع شد. عمق گودالی که بر اثر برخورد او ایجاد شده بود، ۱۵ سانتیمتر گزارش شد.
رسانهها درباره وضعیت روانی رایشلت گمانهزنی کردند. برخی او را یک مخترع دیوانه نامیدند، در حالی که دوستانش معتقد بودند او صرفاً قربانی فشار مالی و نیاز به جلب سرمایهگذاران شده بود. مقامات پلیس نیز پس از این حادثه تأکید کردند که تنها مجوز آزمایش با آدمک را داده بودند و از تصمیم ناگهانی رایشلت برای پریدن بیاطلاع بودهاند.
پلیس در حال بررسی چتر رایشلت بعد از سقوط او
پس از این واقعه، مقامات فرانسوی از صدور مجوز برای آزمایشهای چتر نجات با استفاده از برج ایفل خودداری کردند. البته آزمایشهای پرش با آدمک همچنان مجاز بود، اما مخترعی مانند دامبلانک که قصد داشت چتر نجات هلیکوپتری را از سکوهای برج آزمایش کند، با مخالفت روبهرو شد.