rnrnrn
پتنت سندی است که از طرف موسسات دولتی هر کشور صادر میشود و به دارنده آن، انحصار استفاده از آن اختراع را، به مدت ۲۰ سال در آن کشور میدهد.
در واقع قوانین ثبت اختراع برای هر کشور فقط در آن کشور اعتبار داشته و نظام ثبت بین المللی اختراعی وجود ندارد، بلکه فقط در این میان معاهدات بین المللی وجود دارند که روند ثبت اختراع (پتنت) را برای شهروندان کشورهای امضاکننده آن قرارداد، در سایر کشورها تسهیل میکند.
باید توجه داشت که پتنت ها فقط انحصار تولید یک محصول یا فرایند به مخترع آن اثر میدهد و این به معنا تولید آن اثر نیست، بلکه تولید یک محصول به توجیهات اقتصادی باز میگردد. به عبارتی هر اختراعی لزوماً نوآوری نخواهد بود. باید توجه داشت که اختراعات ثبت شده، اگر به مرحله تولید نرسد فاقد ارزش اقتصادی است.
————————————-
جدید بودن طرح: مهمترین شرط یک اثر ابداعی به عنوان اختراع، جدید بودن آن است. این بدین معنا است که در هیچ بانک اطلاعات کتبی و یا اسناد شفاهی اطلاعاتی مبنی بر سابقه انجام کاری مربوط به این طرح وجود نداشته باشد.
به این نکته باید دقت کرد که بعضا امکان دارد قابلیت ثبت اثر بهعلت افشای ناخواسته توسط خود مخترع مثلا چاپ مقاله در مجلات یا ارایه در کنفرانسها و یا نمایش در نمایشگاهها از بین برود، حتی اگر در مکانی یا مجلهای در مورد اثر خود صحبت کند و یا مقالاتی به چاپ برساند نیز مشمول افشا ناخواسته خواهد بود و طرح قابلیت ثبت را از دست می دهد.
داشتن کاربرد صنعتی: صرفنظر از توجیهات اقتصادی، بتوان طرح را بهطور انبوه تولید و یا در صنعت (به معنای عام آن) به کار گرفت و فقط نتیجه یک کار آزمایشگاهی صرف نباشد.
وجود گام ابتکاری در طرح: داشتن گام ابتکاری در اختراع یکی از مهترین شرایط اختراع است. این بدین معنا است که اختراع برای یک فرد با تخصص معمولی در آن موضوع یک امر بدیهی نیست. اثبات این موضوع توسط مخترع بسیار مهم و با اهمیت است.
افشا کامل طرح : مخترع میبایست روش ساخت اختراع خود را بهطور کامل، شفاف و بیکم و کاست افشا کند. این موضوع باید برای سازمان ثبتکننده اختراع کاملا محرز گردد. ناگفته نماند که افشای کامل اختراع بهنفع خود مخترع است به طوری که سازمان ثبت اختراع کشور متبوع میتواند از کل چارچوب ترسیم شده در اختراع حفاظت نماید.