nدومین جایزه علمی «دکتر کاظمی» هم به یک آلمانی رسید

n

n

n

n

n

n

nدومین جایزه دکتر کاظمی (Kazemi Prize) که به منظور بزرگداشت یاد و خاطره زنده‌یاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی، پایه‌گذار پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و دانشمند برجسته سلول‌های بنیادی کشورمان نامگذاری شده به استاد «هانس شولر»، دانشمند سرشناس آلمانی اعطا شد.

”
————————————-

n این جایزه روز پنج‌شنبه در مراسم تقدیر از برگزیدگان دوازدهمین جشنواره بین‌المللی تحقیقات پزشکی تولید مثل و سلول‌های بنیادی رویان به این محقق سرشناس سلول‌های بنیادی که در طول ۳۰ سال گذشته تاثیر بزرگی در پیشبرد این رشته داشته، اعطا شد.
n
nجایزه بین‌المللی دکتر کاظمی (Kazemi Prize) به توصیه مقام معظم رهبری به منظور گرامیداشت یاد و خاطره زنده یاد دکتر کاظمی آشتیانی هر ساله به دانشمندی که تحولی مهم را در زمینه علوم زیست شناسی و سلول‌های بنیادی در دنیا ایجاد کرده باشد، اعطا می‌شود.
n
nاعطای این جایزه قرار بود از سال ۸۸ و همزمان با دهمین دوره جشنواره بین‌المللی رویان آغاز شود ولی وقتی امکان اعطای این جایزه به یک دانشمند برجسته جهانی فراهم نشد، رویان ترجیح داد یک سال منتظر بماند تا با اعطای نخستین دوره این جایزه به «رودولف یانیش» از مبتکرترین وخلاق‌ترین دانشگران در زمینه زیست‌شناسی تکوینی، تنظیم بیان ژن و زیست شناسی سلول بنیادی و خالق نخستین گونه موش تراریخته، شروعی در خور را برای جایزه‌ای که به یادبود موسس فقید این مرکز پیشتاز علمی تعیین شده رقم بزند.
n
nاینک با اعطای دومین دوره این جایزه به «هانس شولر»، دانشمند برجسته دیگری از آلمان که از سرشناس ترین و پیشروترین دانشگران در حوزه تحقیقات سلولهای بنیادی است، پژوهشگاه رویان، دومین گام را در معرفی Kazemi Prize به عنوان یکی از معتبرترین و بزرگترین جوایز علمی بین‌المللی در حوزه تحقیقات سلول‌های بنیادی به خوبی برداشته است.
n
nشولر که در سال ۲۰۰۴ به عنوان مدیر موسسه ماکس پلانک برای طب زیست مولکولی و ریاست گروه بیولوژی تکوینی و سلولی منصوب شد، استاد همکار گروه بیوشیمی در دانشگاه پنسیلوانیا، استاد تمام دانشکده پزشکی دانشگاه ویلهلمز وستفالین در مونستر آلمان، استاد همکار آزمایشگاه و عضو کار گروه عالی آلمان برای بیولوژی پیوند در درمان‌های ترمیمی (REBIRTH) در دانشکده معتبر پزشکی هانوور (MHH) است.
n
nاز جمله موفقیتهای علمی وی و آزمایشگاه تحقیقاتیش که بازتاب وسیعی در جامعه علمی و رسانه‌یی داشته اعلام تولید تخمک از سلول‌های بنیادی جنینی موش بود که راه را برای محیط تحقیقاتی کاملا جدیدی هموار و پیامدهای شگرف آن برای جامعه همچنان مورد بحث است. با این حال شاید عمده عامل شهرت و اعتبار شولر در جامعه زیست شناسی را باید در تحقیقات پیشتازانه اش در زمینه پروتئین OCT4 جست‌و‌جو کرد.
n
nهانس روبرت شولر در سال ۱۹۵۳ در تورنتو کانادا به دنیا آمد اما در سال ۱۹۶۰ به همراه خانواده به آلمان رفت و در آنجا بزرگ شد.
n
nشولر از زمان دانشجویی علاقه زیادی به خصوصیاتی که باعث تمایز بین سلول‌های سوماتیک و سلول های زاینده در پستانداران می‌شوند، نشان می داد.
n
nشولر به دنبال جواب سوالاتی از این قبیل بوده است که چگونه سلول های رده زاینده به سلول‌های سوماتیک تبدیل می‌شوند و بالعکس و یا چه چیزی تعیین می‌کند که سلول مشخصی برای مثال به تخمک تبدیل شود، با اسپرم بارور شود و یا ناقل جریان الکتریکی باشد.
n
nدر مقالات مروری که وی در طول چندین سال در مجلات علمی به چاپ رسانیده است این موضوعات به صورت بارز به چشم می‌خورد.
n
nدکتر شولر به خوبی می‌داند که ارزیابی جامع از اغلب موضوعات در بیولوژی مدرن به رویکردی چند وجهی و تجربی نیازمند است که به فعل و انفعالات پیچیده و تعاملات همسو در سیستم‌های مختلف نظر داشته باشد. در نتیجه‌ وی در کنار گسترده تر شدن تخصصش، با حفظ جنبه‌های اصولی یک بیولوژیست مولکولی ، به طور مداوم زمینه تحقیقاتی خود را نیز توسعه بخشیده است.
n
nوی ابتدا به عنوان بخشی از پایان‌نامه‌اش به مطالعه فعل و انفعالات بیوشیمیایی DNA توپوایزومراز پرداخت؛ سپس در مورد نحوه عملکرد و تنظیم فاکتورهای رونویسی و نقش آن‌ها در بیولوژی تکوینی و سلولی به تحقیق ادامه داد و در آخر فاکتورهایی را که مورد بحث علوم تولید مثلی هستند مورد بررسی قرار داد.
n
nتوانایی او در عبور و پل زدن بین حیطه‌های کاملا متفاوت پژوهشی در مجلات علمی درجه یک مرتبط ، قابل ملاحظه است. همچنین تنوع موقعیت های مدیریتی که او تاکنون داشته است، بیانگر فعالیت‌های وسیع و در حال گسترش وی محسوب می‌شود. در آغاز او سرپرستی گروه تحقیقاتی برنامه بیان ژن در آزمایشگاه بیولوژی مولکولی اروپا (EMBL) را بر عهده داشت. سپس در سمت استاد فیزیولوژی تولیدمثل در دانشگاه پنسیلوانیا و رییس مرکز تحقیقات سلول‌های جنسی و حیوانات تراریخته به کار خود ادامه داد.
n
nاز سال ۲۰۰۴ او به عنوان مدیر موسسه ماکس پلانک برای طب زیست مولکولی با ریاست گروه بیولوژی تکوینی و سلولی در مونستر آلمان مشغول به فعالیت شد.
n
nوی هم اکنون استاد همکار گروه بیوشیمی در دانشگاه پنسیلوانیا، استاد تمام دانشکده پزشکی دانشگاه ویلهلمز وستفالین در مونستر آلمان، استاد همکار آزمایشگاه و عضو کار گروه عالی آلمان برای بیولوژی پیوند در درمان‌های ترمیمی (REBIRTH) در دانشکده معتبر پزشکی هانوور (MHH) است.
n
nزمانی که او پایان نامه دکتری خود را می نوشت با کمبود تجهیزات لازم برای تحقیق در مورد مسایل پیچیده زیستی در سطح مولکولی مواجه بود، تجزیه و تحلیل تنظیم و عملکرد ژن پستانداران به تازگی شروع شده بود و ویروس‌ها اولین جواب‌ها را در مورد نحوه عمل سلولی رهنمودن شده بودند. او با استفاده از عناصر تنظیمی SV40 و سایر ویروس ها، آزمونی را برای اولین بار طراحی کرد که به عوامل سلولی مداخله کننده در رونویسی ویروسی (Cell 1984) و تقویت سلولی (science 1986) پاسخ می داد.
n
nاین موضوع سال‌ها مورد بحث بود. وی با سنجش‌های رونویسی آزمایشگاهی به مطالعه عملکرد چنین فاکتورهایی پرداخته است که این موضوع به روشن شدن محل های اتصال فاکتورهای مخصوص هسته‌ای کمک کرده است، (EMBOJ. 1986