rnrnrn
nشاید باور نکنید که پاستیل در دهه ۱۹۲۰ کاملا اتفاقی توسط یک کارگر ساده اختراع شد! ماجرا از این قرار بود که هانس ریگل، کارگر ساده یک کارخانه آبنباتسازی و البته صاحب تجربههای زیاد در زمینه شیرینیپزی و قنادی برای کسب درآمد بیشتر در آشپزخانه خانه کوچکش هم آبنباتهای خانگی درست میکرد که بسیار خوشمزه و پرطرفدار بود و به همین دليل بعد از مدتی نام «هاریبو» را برای آبنباتهایش انتخاب میکند که خیلی زود بر سر زبانها میافتد
”
————————————-
nاو همیشه برای بالا بردن میزان فروش محصولاتش سعی میکرد ایدههای خلاقانهای را عملی کند و به همین دليل یکبار تصمیم گرفت از طعم میوه که آن روزها پرطرفدار بود، همچنین مقداری ژلاتین برای قوام بیشتر آبنباتها استفاده کند.
n
nالبته او قصد داشت در شکل و ظاهر آبنباتها هم که آن زمان همگی گرد و ساده بودند، تنوعی ایجاد کند و به همین دليل آنها را در قالبهای خرسی شکل که کمی قدبلندتر و لاغرتر از خرسهای امروزی هاریبو بودند، ریخت.
n
nاین آبنباتها برخلاف ظاهر سفت و محکمی که داشتند، کش میآمدند و خیلی زود در میان بچهها و حتی بزرگترها محبوب شدند و به این ترتیب ثروت فراوانی را برای هانس به ارمغان آوردند.
n
nامروز با گذشت نزدیک به یک قرن از تولد خرسهای هاریبو، این آبنباتهای ژلاتینی هنوز پرطرفدارند و خیلیها آن را به عنوان میانوعدهای کمکالری و کمشیرین میشناسند، اما آیا واقعا همینطور است؟!
n
n