سايبورگ ها چه کساني هستند؟

n«استليوس آرکاديو» سال ۱۹۴۶ در شهر ليماسول قبرس متولد شد و بعدها به استراليا مهاجرت کرد. شغل اصلي آرکاديو «هنر اجرا» است يعني براي بينندگان نمايش هايي از پيش نوشته شده يا کاملاً بداهه را اجرا مي کند. او ۲۶ ساله بود که نام خود را به طور رسمي به «استلارک» تغيير داد و از سال ۱۹۷۲ همه او را با اين نام مي شناسند. کارهاي او بيشتر روي گسترش توانايي هاي بدن انسان معطوف است و استلارک در بيشتر نمايش هايش اجراهاي روباتيک دارد. او در ماه مارس ۲۰۱۲ در ملبورن استراليا با اختراع هاي روباتيکي که انجام داده بود خودش را به صورت معلق ميان زمين و هوا نگه داشت.وي در يکي ديگر از اجراهايش اجازه داد تا بدنش توسط ماهيچه هاي الکترونيکي تحريک کننده متصل به کامپيوتر، از راه دور کنترل شود. او همچنين در بعضي از نمايش هايش از يک دست روباتيک سوم نيز کمک مي گيرد و روي ماشيني که مانند عنکبوت شش پا دارد مي نشيند و به تماشاچي ها اجازه مي دهد با حرکات دست خود اين ماشين را کنترل کنند.عجيب ترين و مشهورترين کاري که استلارک در زندگي اش انجام داده اين است که اجازه داد سال ۲۰۰۶ گوشي را که با استفاده از روش کشت سلولي پرورش داده شده بود روي دست چپ او پيوند بزنند. استلارک با اين کار مدعي شد که پس از رشد کامل گوش روي دست چپش و کار گذاشتن يک ميکروفن در آن، خيلي زودتر مي تواند با دست هايش همه چيز را گوش کند. استلارک براي اين که به اين هدف خود برسد ۱۰ سال تمام تحقيق و بررسي کرد تا بالاخره توانست پزشکي که تمايل به انجام چنين عمل جراحي بحث برانگيزي را داشته باشد پيدا کند. اين هنرمند براي رسيدن به آرزوي خود در واحد تحقيقاتي ديجيتال دانشگاه «تاتينگهام ترند» به عنوان يک همکار محقق شروع به کار کرد، سال ۲۰۰۶ در آزمايشگاه واحد تحقيقاتي، پس از کشت سلول هاي گوش، آن را به ساعد چپ اين مرد ۶۱ ساله پيوند زدند.

n

n 

n

nسايبورگ مخفف کلمه «اندام هاي سايبرنتيک يا فرمانيک» است که در آن، يک موجود زنده داراي ارگان هاي انساني و بخش هاي الکتريکي و مکانيکي است.اين کلمه نخستين بار سال ۱۹۶۰ رايج شد. زماني که دو دانشمند به نام هاي «مانفرد کلاين» و «ناتان کلين» مقاله اي درباره فوايد اين که انسان هايي با سيستم ماشيني وجود داشته باشند ارائه کردند. معمولاً کلمه سايبورگ زماني به کار برده مي شود که يک عضو، توسط فناوري خاصي توانايي هاي بيشتري به دست مي آورد. به اين ترتيب مي توان گفت که سايبورگ به نوعي توانايي هاي عادي فرد را افزايش مي دهد و به همين دليل به افرادي که از اين فناوري استفاده مي کنند نيز سايبورگ گفته مي شود.

n

n 

n

n«ميشل کوروست» معلم و نويسنده آمريکايي سال ۲۰۰۱به دليل ابتلا به سرخجه شنوايي خود را به طور کامل از دست داد و کر شد. بعد از ناشنوايي ميشل، پزشکان در جمجمه او ميکرو رايانه اي کار گذاشتند تا وي بتواند صداها را تشخيص دهد. عمل پيوند کوروست الهام بخش نگارش اولين کتابش به نام «دوباره ساخته شده: چطور نيمه کامپيوتر شدن، مرا انسان تر کرد» شد.

n

n 

n

n«راب اسپنس» مستندساز کانادايي هميشه به ماجراهاي علمي-تخيلي علاقه داشت. علاقه او در اين زمينه آن قدر زياد بود که وقتي وي چشم راست خود را از دست داد از قهرمان هاي داستان هاي علمي -تخيلي انگيزه اي قوي براي سايبورگ شدن گرفت و در چشم مصنوعي خود يک دوربين مخفي کار گذاشت.او درباره سايبورگ شدن مي گويد: «شخصيت هاي زيادي در فرهنگ عامه مردم و فيلم هاي علمي-تخيلي وجود دارند که در چشم هاي آن ها دوربين کار گذاشته شده است، اين کار از نظر خيلي ها جالب است، آن قدر جالب که اگر يک نفر چشم خود را از دست بدهد درباره داشتن يک چشم دوربيني با او شوخي مي کنند. در مورد من هم اين مورد صدق مي کند.»راب اسپنس با کمک يکي از کارمندان يک شرکت ماهواره اي، دوربيني را در گودي چشم خود کار گذاشته و تبديل به يک سايبورگ شده است.

n

n 

n

nاسپنس ۹ ساله بود که براي ديدن پدربزرگش به شمال ايرلند مسافرت کرد. او که پسربچه بازيگوشي بود با خودش فکر کرد براي سرگرمي تفنگ شات گان پدربزرگش را بردارد و با شليک به گاوچران ها آن ها را اذيت کند . او که تيراندازي بلد نبود تفنگ را به صورت نامناسبي در دست گرفت و بعد از شليک گلوله قنداق تفنگ ضربه شديدي به چشم او زد و باعث آسيب ديدن چشم راست اسپنس شد. با گذشت زمان، آسيب چشم اسپنس بيشتر شد، به طوري که او بينايي خود را کاملاً از دست داد. پزشکان به اسپنس پيشنهاد کردند بهتر است چشمي که بينايي ندارد را تخليه کنند تا مبادا چشم ديگر نيز دچار آسيب ديدگي شود. هر چند اسپنس، چشم راست خود را از دست داده بود اما چون بينايي اش به مرور زمان از بين رفته بود نه خيلي احساس ناتواني مي کرد و نه در تلاش بود تا بتواند از راهي بينايي اش را به دست آورد. وقتي به اسپنس پيشنهاد داشتن چشم مصنوعي با دوربين مخفي داده شد، وي با کمال ميل آن را پذيرفت نه به اين دليل که مي توانست بينايي اش را به دست آورد بلکه به اين دليل که با اين پيشنهاد، انگيزه اي در اسپنس ايجاد شد تا بتواند به ساخت فيلم  هاي مستند خود ادامه دهد.دوربين مورد نظر توسط يکي از دوستان اسپنس و مهندسي به نام «کاستا گراماتيس» که براي شرکت ماهواره اي و موشک سازي «اسپيس ايکس» کار مي کردند طراحي شد، جالب اين جاست که طراحي هاي اوليه اين دوربين در آزمايشگاه يا مکان خاصي صورت نگرفت و همه با هم روزها دور ميز آشپزخانه مي نشستند و دوربين را طراحي مي کردند. بعد از اتمام طراحي دوربين مورد نظر، حالا نوبت متصل کردن آن به چشم مصنوعي اسپنس بود.با اين کار اسپنس تبديل به يک سايبورگ واقعي شده است، زيرا به هر طرف که نگاه مي کند دوربين داخل چشم او، تصاوير را مي گيرد و آن را به صفحه نمايش بي سيم منتقل مي کند. با اين کار اسپنس براي ساخت فيلم هاي مستند خود ديگر نيازي به حمل دوربين ندارد و با حمل دوربين فيلمبرداري توسط دوربين داخل چشم خود مي تواند فيلم مستند بسازد. اسپنس در اين باره مي گويد:«وقتي من در حال فيلمبرداري هستم، افراد به طور مستقيم در چشم من نگاه مي کنند و با من حرف مي زنند و در واقع آن ها به دوربين نگاه مي کنند. از اين طريق همه چيز طبيعي تر نشان داده مي شود.»

n

n 

n

n«جس ساليوان» اهل آمريکا فاقد هر دو دست است و يکي از دست هاي مصنوعي او از طريق مغزش کنترل مي شود و همين مسئله باعث شده تا او تبديل به يک سايبورگ شود.ساليوان تا پيش از اين که دست هايش را از دست بدهد يک برقکار بود. او ماه مي ۲۰۰۱ در حال کار بود که ناگهان دست هايش با کابل هايي به ولتاژ ۷۵۰۰ ولت برخورد کرد. براي نجات جان ساليوان، به تشخيص پزشکان، هر دو دست او بايد از ناحيه شانه قطع مي شد و به جاي آن ها او از دست هاي مصنوعي استفاده مي کرد. اولين دست هاي مصنوعي ساليوان بسيار سنگين بود و حرکت آ ن ها به سختي صورت مي گرفت. هفت هفته از قطع دست ساليوان گذشته بود که دکتر تاد کوکين از انستيتو شيکاگو به ساليوان پيشنهاد داشتن دست هاي مصنوعي هوشمند را داد. براي اين که دست هاي هوشمند ساليوان بتواند دستورهاي حرکتي او را اجرا کند پزشکان رشته هاي عصبي دست وي را روي ماهيچه هاي سينه وي کشت دادند. به اين ترتيب وقتي بيمار قصد نزديک کردن دست خود را به شيئي داشته باشد قسمتي از ماهيچه هاي سينه او منقبض مي شوند و الکترودها فرمان نزديک کردن دست کامپيوتري به شي را منتقل مي کنند . بعد از مدتي دست هاي مصنوعي ساليوان به سيستم عصبي او متصل شد و وي توانست با فکر خود حرکات دستانش را کنترل کند.

n

n 

n

nدکتر «استيومان» يکي ديگر از انسان هايي است که با اختراعي که خود کرده تبديل به يک سايبورگ شده است. استيومان هدستي طراحي کرده که چندين کامپيوتر کوچک به آن وصل است. او به وسيله اين هدست نه تنها مي تواند تصاوير ويدئويي ضبط کند بلکه مي تواند بازي رايانه اي نيز انجام دهد و موزيک هم گوش کند. استيو انگيزه اش از اين اختراع را مبارزه عليه سرقت هاي امروزي مي داند زيرا يک حادثه باعث شد تا وي تبديل به يک سايبورگ شود. سال ۲۰۰۴ استيو با صداي ضربه سهمگيني از خواب بيدار شد، او دوان دوان خود را به بيرون از خانه رساند و متوجه شد که يک خودرو محکم به ديوار خانه اش کوبيده است. «مان» نزديک راننده شد تا بفهمد چه اتفاقي افتاده که ناگهان راننده با سرعت زياد دوباره حرکت کرد. سرعت راننده آن قدر زياد بود که از روي پاي راست او عبور کرد و او را به زمين انداخت. وقتي استيو با خودرو تصادف کرد، سيستم کامپيوتري ديده باني که خودش براي بهتر ديدن دنيا اختراع کرده بود را به چشم داشت. اگر چه پاي استيو شکسته و سيستم کامپيوتري اش کاملاً از کار افتاده بود اما همان دوربيني که به چشم داشت از پلاک اتومبيلي که او را زير گرفته بود عکس گرفته بود و همين عکس گرفته شده به پليس کمک کرد تا هر چه زودتر راننده خاطي را دستگير کند. از آن روز به بعد استيومان اختراع خود را ارتقا داد چرا که فکر مي کرد ممکن است حادثه اي مشابه براي او اتفاق بيفتد و باز هم نياز به اين سيستم پيدا کند. او هميشه يک دوربين به چشم دارد که کارايي هاي خاصي دارد. به عنوان مثال وقتي نور چراغ يک خودرو در هنگام شب مستقيم به چشم  «مان» مي تابد وي مي تواند به راحتي صورت راننده را ببيند زيرا سيستم کامپيوتري دوربين « مان» پيش از اين که تصاوير را نمايش دهد عکس هاي مختلفي مي گيرد و بعد نتيجه را به مغز «مان» منتقل مي کند.

n

n 

n

n«جري جالاوا»اهل فنلاند يک سايبورگ است. او وقتي در يک سانحه تصادف رانندگي با موتورسيکلت يکي از انگشتان خود را از دست داد، تصميم عجيبي گرفت. انگشت مصنوعي  که وي از آن استفاده مي کند مجهز به يو اس بي است و جالاوا مي تواند عکس ها و فيلم هاي مورد علاقه اش را هميشه با خودش همراه داشته باشد.در نگاه اول، انگشت مصنوعي ظاهري کاملاً طبيعي دارد اما جري مي تواند با برداشتن لايه رويي آن از روي ناخن، يو اس بي را به کامپيوتر وصل کند. تابستان سال ۲۰۰۸ بود که جالاوا، سوار بر موتور «دوکاتي هيولاي ۶۹۶» دچار سانحه شد. او را فوراً به بيمارستان منتقل کردند. به تشخيص گروهي از جراحان، يکي از انگشتان جالاوا مي بايست قطع مي شد. وقتي جالاوا از پزشک معالج خود پرسيد که بعد از قطع انگشت چگونه مي تواند کارهايش را به راحتي گذشته انجام دهد، پزشک به شوخي به او پاسخ داد يک انگشت يو اس بي دار براي خودت پيدا کن. همين جمله کافي بود تا جالاوا به فکر داشتن چنين انگشت عجيبي بيفتد. وقتي انگشت مصنوعي روي دست پسر جوان گذاشته شد، او از جراح خود خواست تا يو اس بي  روي آن کار بگذارد و به اين ترتيب صاحب يکي از انگشت هاي ديجيتالي جهان شد. جالاوا در اين باره مي گويد:«انگشت يو اس بي من دائمي نيست و مي توانم آن را از دستم جدا کنم وقتي مي خواهم از يو اس بي استفاده کنم انگشتم را درمي آورم و از آن استفاده مي کنم. من در اين فکرم که از يک انگشت مصنوعي مدل بالاتر استفاده کنم.

n