چه کسی عینک و جراحی لیزیک را اختراع کرده است؟

یکی از مهم‌ترین نعمت‌های خداوند به انسان، توانایی دیدن است،  اما این قابلیت خدادادی،

به دلایل مختلفی اعم از مشکلات ژنتیکی، حوادث طبیعی یا برخی بیماری‌های نادر، ممکن است به خوبی عمل نکند یا حتی به مرور زمان و کهولت سن، بینایی با مشکلات یا عوارضی همراه گردد.

ضعیف شدن چشم‌ها، چیزی است که با استفاده از عینک، به سادگی رفع می‌شود.

عینک یکی از بزرگ‌ترین اختراعات بشر است که به میلیون‌ها نفر در طول تاریخ کمک نمود تا بتوانند به خوبی به جهان اطراف خود بنگرند.

اولین عینک ها در سال ۱۲۸۶ در ایتالیا ساخته شده اند، اینکه مخترع عینک چه کسی است همچنان معلوم نیست.

رومیان باستان نخستین افرادی بودند که توانایی استفاده از شیشه را با ایجاد ذره بین های کوچک کروی شکل برای تقویت توانایی دیدن متن های کوچک کشف کردند.

با وجودی که این شیشه‌ها، نوعی عینک هستند، اما اختراع عینک به معنای مدرن آن، به سال‌های ابتدایی قرن سیزدهم میلادی (و شاید کمی قبل‌تر از آن) باز می‌گردد.

لنزهای شیشه ای را به صورت قاب های چوبی یا چرمی یا قابهایی از شاخ حیوانات قرار می دادند.

بنیان گذار آمریکایی

بنا بر بررسی‌های انجام گرفته و با وجودی که گفته می‌شود اختلاف‌نظر پیرامون مخترع اصلی عینک، بسیار زیاد بوده

و حتی در برخی منابع، نام بنجامین فرانکلین (Benjamin Franklin)، یکی از بنیان‌گذاران آمریکا هم، در میان مخترعین عینک آمده است

بیشتر عینک ها از جمله عینک نزدیک بین، دوربین، آستیگماتیسم و عینک های مخصوص مطالعه و کامپیوتر به منظور اصلاح بینایی استفاده می شوند.

اگر شما هم کنجکاو شده اید تا بفهمید این اکسسوری ارزشمند را چه کسی خلق کرده، پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

برای سال‌های زیادی، این اختراع را به فردی به نام سالوینو دی آرماته (Salvino D’Armate) نسبت می‌دادند

به این دلیل که بر روی سنگ قبرش در کلیسای سانتا ماریا مگیور (Santa Maria Maggiore) در فلورانس، از او به‌عنوان مخترع عینک (Inventor of Spectacles) یاد شده بود.

برخی معتقدند که این اختراع را نباید به نام آرماته دانست و در آن سال‌ها، اصلاً اصطلاح «مخترع» رایج نبوده است.

نمونه اولیه عینک

نمونه های اولیه عینک، دارای لنزهایی از نوع محدب است که دور بینی و پیرچشمی را اصلاح می کرد.

در سال ۱۶۰۴، کپلر در مورد هدف لنزهای مقعر و لنزهای محدب برای اصلاح بینایی توضیحی نوشت.

این اختراع برای چندین قرن راکد ماند و تصویر تاریخی واضح بعدی عینک در دهه ۱۷۰۰ ایجاد شد.

که شاید مشهورترین این اختراع شامل عینک مدرن “Martin’s Margins” باشد که توسط مخترع “بنجامین مارتین” ساخته شده است.

این عینک ها به عنوان، پیشگام توسعه دقیق تر لنزهای نازک تر هستند که توسط قاب های با دوام پشتیبانی می شوند.

 

افراد دردهه ۱۹۰۰ شاهد عینک های شیک بودند و با استفاده از فناوری لنزها. قابهایی با اشکال، مواد و رنگهای مختلف در دسترس کسانی قرار می گرفت

که می خواستند عینکی متناسب با فرم صورت یا رنگ چشم باشد. این روزها ، اختراع عینک پیشرفت کرده و نمونه های مدرن آن واقعاً شگفت انگیز هستند.

ممکن است لنزها از مواد بسیار نازک و سبک ساخته شوند که در برابر خرد شدن یا مه زدگی مقاومت می کنند و فریم ها واقعا راحت هستند.

 

*جهت مشاوره ثبت اختراع می توانید با کارشناسان مرکزتخصصی تک تماس بگیرید*

 

یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها در حوزه اختراع عینک، توجه به میزان ضعیف بودن چشم و ساخت لنزهای عینک با ضخامت‌های متفاوت است.

عینک‌سازهای ایتالیایی، لنزهای عینک را با ضخامت‌های متفاوت و بر مبنای یک تست بینایی‌سنجی اولیه می‌ساختند.

با این وجود، به دلیل نوظهور بودن اختراع و هزینه بالای ساخت آن، استفاده از آن فقط در میان ثروتمندان رایج بود.

در آن زمان، عینک سمبلی برای هوش و موفقیت نجیب‌زادگان و ثروتمندان تلقی می‌شد.

 

 

گویا اختراع ساخت عینک، به مدت چند قرن ثابت و بدون تغییر باقی مانده تا این‌که از قرن ۱۷ میلادی، عصر شکوفایی صنعت عینک، با نوآوری‌های پی‌در‌پی آغاز شد.

یکی از اولین نوآوری‌ها در این دوران، مرهون تلاش‌های بنجامین فرانکلین است.

شیشه‌های محدب و مقعر، هر یک برای رفع نوع متفاوتی از اختلالات بینایی به کار می‌رفتند، اما اصلا راه ‌حلی برای افرادی که به هر دو نوع اختلال مبتلا بودند، وجود نداشت.

در سال ۱۷۸۴ میلادی، بنجامین فرانکلین توانست این مشکل را با اختراع عینک دوکانونی (Bifocals) حل نماید.

 

نوآوری در صنعت عینک

نوآوری مهم دیگر در صنعت عینک، ساخت عینک‌های موسوم به «Trifocals» در سال ۱۸۲۷ میلادی بودکه این اختراع از سوی جان ایزاک هاوکینز (John Isaac Hawkins) توسعه یافت،

به رفع بیماری پیرچشمی که نوعی اختلال بینایی در افراد بالای ۴۰ سال رخ می‌دهد، کمک می‌کرد. تقریباً یک قرن بعد و در سال ۱۹۲۹ میلادی، عینک‌های آفتابی مدرن هم متولد شدند.

ادوین لند (Edwin H. Land)، با استفاده از لنزهای پلورایز شده، امکان افزایش دید در مواجهه با تابش اشعه آفتاب را فراهم ساخت و با بازطراحی چندین باره آن‌ تا سال ۱۹۳۶، اختراعش را تکمیل و تجاری‌سازی نمود.

لازم به یادآوری است که در سال ۱۷۵۲ میلادی، فردی به نام جیمز آیسکو (James Ayscough)، عینک‌های اختراعی خود را با شیشه‌های رنگی به بازار معرفی کرد.

وی معتقد بود که شیشه‌های بی‌رنگ، ممکن است برای چشم‌ها مضر باشند و به همین دلیل، از شیشه‌های سبز و آبی استفاده کرد.

شاید بتوان این عینک‌ها را نخستین نمونه از عینک‌های آفتابی در جهان دانست که برای رفع و اصلاح اختلالات بینایی ساخته می‌شدند.

 

فریم های پلاستیکی

یکی از این نوآوری‌ها، فریم‌های پلاستیکی است که برای اولین بار همزمان با جنگ جهانی دوم و برای عینک‌های آفتابی ساخته می‌شد.

در دهه ۱۹۵۰ میلادی و تقریباً به موازات توسعه شیشه‌های عینک، پلاستیک هم به محبوب ‌ترین ماده برای تولید فریم عینک تبدیل شد.

نوآوری دیگر، شیشه‌های فتوکرومیک بود که در مواجهه با نور آفتاب، تیره شده و نقش یک عینک آفتابی را بازی می‌کرد.

در غیاب نور آفتاب (مثلاً در محیط خانه)، این عینک‌ها به صورت یک عینک معمولی بود.

اگرچه عینک‌های فتوکرومیک در دهه ۱۹۶۰ میلادی ساخته شدند،

اما تا اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، با استقبال خوبی همراه نبودند و تازه از این زمان بود که در زمره نمونه‌های پرتقاضای بازار قرار گرفتند.

در نهایت، یکی از آخرین نوآوری‌های فنی در صنعت عینک، عینک‌های محافظ در برابر نور مضر و آبی‌رنگ صفحات نمایش دیجیتال می باشد.

از آنجا که از دهه ۱۹۸۰ میلادی کامپیوترها به یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی انسان‌ها تبدیل شدند

و روند تعامل با صفحات نمایش دیجیتال و تلویزیون‌های بزرگ و گوشی‌های هوشمند تشدید یافت،

عینک‌های جدید برای جلوگیری از فشار به چشم و اختلال در چرخه خواب انسانها اختراع شده‌اند.

 

مخترع جراحی لیزیک

عمل جراحی لیزر چشم یا تصحیح بینایی با لیزر، عمل لیزیک و نوعی از جراحی انکساری است که برای اصلاح نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیسم استفاده می‌شود.

این جراحی توسط چشم‌پزشک انجام می‌شود و با استفاده از لیزر یا میکروکراتوم قرنیه چشم را تغییر شکل می‌دهند تا حدت بینایی بهبود یابد.

مخترع این جراحی، غلامعلی پیمان دانشمند ایرانی مقیم آمریکا و عضو «تالار مشاهیر چشم‌پزشکی جهان» می باشد.  در ادامه به برخی خطرات این جراحی اشاره می گردد.

 

آیا می دانستید که بیش از ۶۰% مخاطبین مرکزنوآوری و کارآفرینی تک در خارج از شهر مشهد هستند.

ناهنجاری‌های شدید

ناهنجاری‌های شدید مشکلات بینایی هستند که با عینک‌عادی اصلاح نمی‌شوند و برای تشخیص نیاز به آزمایش ویژه دارند.

برخی از بیماران بعد از عمل، علائم شامل پخش شدن نور، تاری دید، دیدن هاله و غیره را توصیف می‌کنند .

خشکی چشم

۹۵ درصد از بیماران علائم خشکی چشم را بعد از لیزیک گزارش می‌کنند. اگرچه این بیماری معمولاً موقتی است

اما می تواند به سندرم خشکی چشم مزمن و شدید مبتلا گردد و درمان خشکی چشم با استفاده از اشک‌های مصنوعی و اشک‌های تجویزی و پلاگین مجرای اشک انجام می‌شود.

کیفیت زندگی فرد می تواند به شدت تحت تأثیر سندرم خشکی چشم باشد. سندرم شوگرن می‌توانند مانع این عمل گردد.

هاله

برحی بیماران در شب، هاله‌ها و پخش شدن نور را در اطراف روشنایی چراغ‌ها مشاهده می‌کنند.

در شب ممکن است مردمک گشادشود و بزرگ تر از فلپ شود و نور به صورت شکسته درآید اما وقتی چون مردمک در طول روز کوچک تر می‌شود این علائم وجود ندارد.

مردمک را می‌توان قبل از عمل بررسی کرد و خطرات این علایم را قبل از عمل، حین عمل، بعد از عمل، بلافاصله بعد از عمل و مدتی بعد از عمل ارزیابی کرد.

فمتو لیزیک

این جراحی، نسل جدید جراحی لیزیک است که با برداشتن لایه سطحی قرنیه بجای میکروکراتوم و به شیوه مکانیکی از فمتوسکند لیزر استفاده می شود.

در این نسل نسبت به لیزیک کلاسیک، عوارض کمتری وجود دارد.

 

*جهت مشاوره ثبت طرح صنعتی با ما تماس بگیرید*۰۵۱۹۱۰۱۰۱۱۷*

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقالات زیر را دنبال نمائید:

اختراع و نحوه ثبت آن

اختراع دستگاه هوش مصنوعی که ذهن انسان را می‌خواند

ثبت اختراع ایران باستان در ژاپن

اختراعات موثر در فیزیوتراپی